be disdainful (of) แปล
- v. exp.
รังเกียจรังงอน [rang kīet rang ngøn]
- disdainful adj. ซึ่งแสดงการดูถูกเหยียดหยาม ที่เกี่ยวข้อง: ซึ่งแสดงความรังเกียจ
- be proud and disdainful โอหัง หยิ่ง อหังการ อวดดี จองหอง
- be discreet v. exp. - เก็บปากเก็บคำ [kep pāk kep kham] - ยั้งคิด [yang khit]
- be discredited v. exp. เสียรังวัด [sīa rang wat]
- be diseased เป็นโรค
- be discouraged 1. v. - ถดถอย [thot thøi] - ถอดใจ [thøt jai] - ท้อ [thø] - ท้อใจ [thø jai] - ท้อแท้ [thø thaē] - ยั่น [yan] - เสียกำลังใจ [sīa kam lang jai] - อ่อนจิตอ่อนใจ 2. v. exp. เหนื่อยใจ
- be disgraced 1. v. - ขายหน้า [khāi nā] - ขายหน้าขายตา [khāi nā khāi tā] 2. v. exp. - ขายขี้หน้า [khāi khī nā] - ทำให้ขายหน้า [tham hai khāi nā]
- be discountenanced กระดาก เก้อ เจื่อน
- be disgraceful 1. v. งามหน้า [ngām nā] 2. v. exp. - ทำให้ขายหน้า [tham hai khāi nā] - อับอายขายหน้า [ap āi khāi nā]
- be discordant v. - แตกแยก [taēk yaēk] - ผิดใจ [phit jai] - ผิดพ้องหมองใจ [phit phøng møng jai]
- be disgruntled v. ฮึดฮัด [heut hat]